Дар мулокоти ба карибй барпогардидаи мо бо мехмонони мухтарам аз Покистон ма-колаи кухнаи «хар кадар мехнат кардан, бахту саодат бештар мешавад» садо дод. Ташрифи онҳо на танҳо расмият буд; Ин як имкониятест барои таҳкими робитаҳои байни фарҳангҳои мо ва таҳкими иродаи нек.
Вақте ки мо меҳмонони худро пазироӣ мекунем, мо дар бораи аҳамияти меҳнат ва фидокорӣ дар бунёди муносибатҳо хотиррасон мекунем. Саъю кушише, ки мо ба омадани онхо тайёрй дидем, дар мухити гарми чамъомади мо аён буд. Муҳокимаҳои мо на танҳо пурсамар буданд, балки пур аз ханда ва ҳикояҳои муштарак буданд, ки умумиятҳоеро, ки моро сарфи назар аз масофаи ҷуғрофӣ бо ҳам мепайвандад, таъкид мекарданд.
Яке аз нуктаҳои муҳими конфронси мо ин буд, ки мо барои таъмини мардуми Покистон бо пойафзолҳое, ки на танҳо бароҳат, балки аз ҷиҳати фарҳангӣ низ мувофиқанд. Фаҳмидани ниёзҳо ва афзалиятҳои беназири дӯстони покистонии мо муҳим аст ва мо ифтихор дорем, ки маҳсулотеро пешниҳод кунем, ки арзишҳо ва тарзи зиндагии онҳоро инъикос мекунанд. Мехмонони мо ин ташаббусро далели саъю кушиши мо ба сифат ва хиссиёти меднатй маъкул донистанд.
Мубодилаи афкор, ки дар ин вохурии шавковар барпо гардид, бебахо буд. Мо роҳҳои гуногуни ҳамкориро меомӯзем ва таъкид мекунем, ки чӣ тавр кӯшишҳои мо метавонанд ба манфиатҳои мутақобила оварда расонанд. Муносибати байни коллективхои мо аён аст ва равшан аст, ки чидду чахди мо ба муваффакиятхои оянда рох мекушояд.
Умуман, ташрифи мехмони покистонй ба мо хотиррасон мекунад, ки мехнат ва чидду чахди самимона метавонад натичахои бахту саодат бахшад. Ҳангоме ки мо дар ин замина бунёд карданро идома медиҳем, мо интизори ояндаи пур аз ҳамкорӣ, ҳамдигарфаҳмӣ ва муваффақият ҳастем. Якҷоя мо маҳсулоте меофарем, ки на танҳо талаботи мардуми Покистонро конеъ мегардонанд, балки фарҳанги ғании моро низ ҷашн мегиранд.
Инҳоянд баъзе маҳсулоти мо дар намоиш
Вақти фиристодан: октябр-08-2024