Ҳаяҷоновар аст, ки соли навро бо оғози нақшаҳои ҳамкорӣ бо муштариён дар Олмон оғоз мекунем. Ин иқдом як марҳилаи муҳимро нишон медиҳад, зеро мо мақсад дорем, ки як қатор нави сабкҳои пойафзоли кӯдакона барои тирамоҳу зимистон, аз ҷумла ботинка ва кроссовкаҳои машҳури худро таҳия кунем. Бо таҷрибаи 25-солаи саноати пойафзол, мо омодаем тарҳҳои инноватсионӣ барои қонеъ кардани ниёзҳои тағйирёбандаи истеъмолкунандагони ҷавон эҷод кунем.
Ҳамкорӣ бо шарикони олмонии мо на танҳо ба васеъ кардани доираи маҳсулоти мо; Ин барои фаҳмидани динамикаи бозор ва афзалиятҳои муштариёни аврупоӣ аст. Диққати мо ба эҷоди пойафзоли баландсифати кӯдакона мебошад, ки бароҳатӣ, устуворӣ ва услубро муттаҳид мекунанд. Конструксияи мустаҳками мӯзаҳо барои моҳҳои сард комил аст, дар ҳоле ки пойафзоли пахтагии мо нафасгир ва барои пӯшидани ҳаррӯза бароҳатанд. Якҷоя, ин маҳсулот санги асосии силсилаи нави моро ташкил медиҳанд.
Ҳангоми боздиди чанде қабл аз як муштарии олмонӣ мо дар бораи тамоюлҳои навтарини пойафзоли кӯдакона сӯҳбати судманд доштем. Фаҳмиши онҳо дар бораи рафтор ва афзалиятҳои истеъмолкунандагон, вақте ки мо ба ин сафари рушд шурӯъ мекунем, бебаҳо хоҳад буд. Мо ӯҳдадор ҳастем, ки маводҳои устувор ва таҷрибаҳои ахлоқии истеҳсолиро ба тарҳҳои худ ворид кунем ва кафолат диҳем, ки маҳсулоти мо на танҳо ба стандартҳои баландтарини сифат мувофиқат кунад, балки ба арзишҳои мизоҷони мо низ мувофиқат кунад.
Вақте ки мо ин шарикиро оғоз кардем, мо аз потенсиали рушд ва навоварӣ дар бозори пойафзоли кӯдакона ҳаяҷон доштем. Ҳадафи мо эҷод кардани маҷмӯае буд, ки ҳам бо волидон ва ҳам кӯдакон ҳамоҳанг карда, ҳар як қадами роҳ тасаллӣ ва услубро пешниҳод кунад. Бо дастгирии шарикони олмонии мо, мо итминон дорем, ки услубҳои тирамоҳӣ ва зимистонаи мо дар соҳа нишондиҳандаҳои навро муқаррар мекунанд. Инак, соли бомуваффакият дар пеш аст!
Инҳоянд баъзе маҳсулоти мо дар намоиш
Вақти фиристодан: Ноябр-02-2024